Logopedie en orthodontie, wat heeft dit met elkaar te maken?
Wat is de relatie van afwijkende mondgewoonten en de stand van de tanden?
Algemeen
In ons gehele lichaam is het van belang dat onze spieren goed met elkaar samenwerken. Onze bewegingen verlopen dan goed en alle delen van het lichaam blijven in de juiste positie. Dat geldt ook voor onze mond. Bij alle handelingen die we met onze mond verrichten zijn veel spieren betrokken (zoals bijvoorbeeld bij kauwen, slikken en praten). De tong bestaat zelfs alleen uit spieren. Een verkeerd gebruik van deze spieren kan de stand van de tanden (ook na een orthodontische behandeling) beïnvloeden.
Logopedisten zijn erin opgeleid om "schadelijk" spiergebruik af en goede mondgewoonten aan te leren. Logopedie is dus nodig, wanneer de mondspieren verkeerd bewegen, om het gereguleerde gebit in de goede stand te houden.
Wat zijn schadelijke mondgewoontes?
Open mondgedrag
Hiervan spreken we als de lippen steeds geopend zijn. Vaak ligt de tong dan tegen of op de ondertanden en is er mondademhaling. De zware, slappe tong kan de tanden naar voren duwen en de lippen geven dan geen druk terug.
Foutieve slikgewoontes
Bij een verkeerde manier van slikken word met de tong krachtig tegen de tanden geduwd. Het gevolg is dat de tanden weggeduwd worden (naar voren of opzij) en dat er een openbeet kan ontstaan.
Foutieve spreekgewoontes
Als de tong gewend is om steeds de tanden te raken (in rust en tijdens slikken) zal dit ook tijdens het spreken gebeuren. Vooral bij de t,d,n,l,s,z, zal de tong naar voren komen. Soms is dit goed hoorbaar, b.v. bij slissen.
Duimen/vingerzuigen
Duimen is eveneens een mondgewoonte. Als er tijdens de logopedische behandeling nog sprake is van duimen (of vinger-, of speenzuigen), zal hier zeker aandacht aan besteed worden.